حقایقی در مورد درک زمان توسط نوزاد انسان

فرآیند درک نوزاد از "زمان" شبیه به راه افتادن او، مرحله به مرحله و «تاتی تاتی» کردن است. از بسیاری جهات، توانایی درک زمان مانند توانایی حرکت کردن است، ابتدا می خزید، سپس چهار دست و پا حرکت می کنید و در نهایت می ایستید و قدم برمی دارید، و در آخر می توانید برقصید یا فوتبال بازی کنید.

به عنوان مثال تحقیقی در سال 2010 به این نتیجه رسید که نوزادان در شش ماهگی می توانند تفاوت بین 2 ثانیه و 4 ثانیه را تشخیص دهند ( نسبت یک به دو). زمانی که به ده ماهگی رسیدند، می توانند بازه هایی با نسبت دو به سه را نیز متمایز کنند، مثل تفاوت 10 ثانیه با 15 ثانیه. جالب توجه است که این مهارت تا 8 سالگی یا بیشتر پیشرفت نمی کند. زمان برای کودکان بی قید و شرط، بی قاعده و بی انتهاست، به خاطر همین بعضی وقتها از درخواستهایشان به ستوه می آییم.

درک زمان توسط نوزادان

اگر تا کنون شنیده اید که کودکتان از صندلی پشتی جیغ می کشد "پس چرا نمی رسیم " حتما تعجب کرده اید که چرا کودک 3 یا 4 ساله تان اینقدر در تخمین زمان ضعیف است. محققین بر این باورند که این به دلیل آن است که درک زمان کوچولوی شما «بی قید و شرط» و بی قاعده است و هنوز از این بی قید و شرطی خارج نشده است.

به همین دلیل است که اگر تنها دقایقی قبل یک بسته چیپس کامل را قورت داده باشند، انتظار دارند که بسته ای دیگر از شما دریافت کنند، اما اگر به آنها بگویید که 15 دقیقه ی دیگر به خانه ی مادربزرگ می رسیم، قادر به درک آن نخواهند بود. در واقع کارهایی که گاهی از بچه ها سر می زند و درخواست هایشان که گاهی کلافه ی مان می کنند به درک متفاوت آنها از زمان برمی گردد.