غزل شماره 270 دیوان حافظ : درد عشقی کشیده‌ام که مپرس

غزل شماره 270 دیوان حافظ / درد عشقی کشیده‌ام که مپرس زهر هجری چشیده‌ام که مپرس گشته‌ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده‌ام که مپرس

تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 270 دیوان حافظ :درد عشقی کشیده‌ام که مپرس

در ادامه، متن کامل «غزل شماره 270 دیوان حافظ» را می‌خوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه می‌شویم.

متن شعر و غزل شماره 270 دیوان حافظ در فال حافظ شما

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
زهر هجری چشیده‌ام که مپرس
گشته‌ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده‌ام که مپرس
آن چنان در هوای خاک درش
می‌رود آب دیده‌ام که مپرس
سوی من لب چه می‌گزی که مگوی
لب لعلی گزیده‌ام که مپرس
بی تو در کلبه گدایی خویش
رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس
همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیده‌ام که مپرس

معنی و تفسیر غزل شماره 270 دیوان حافظ در فال حافظ شما

معشوق خوبی دارید که آرامش دلِ شماست و همیشه کنارِ شما خواهد ماند. شک و بدبینی نسبت به او را از دل بیرون کنید، زیرا کلامش سرشار از صفا، صمیمیت و عشق است. او به خاطر علاقه‌ای که به شما دارد سختی‌های راه را تحمل کرده است؛ قدرش را بدانید، زیرا با او به عزت و شوکت خواهید رسید. نیتی در دل دارید که برایتان مهم و عزیز است. صبور باشید و نگران نباشید. مسافرتان در صحت و سلامت به سر می‌برد. بیمار به زودی شفا پیدا می‌کند.

نظرات