غزل شماره 316 دیوان حافظ : زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
غزل شماره 316 دیوان حافظ / زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 316 دیوان حافظ :زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 316 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 316 دیوان حافظ در فال حافظ شما
زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که دربند توام آزادم
معنی و تفسیر غزل شماره 316 دیوان حافظ در فال حافظ شما
در کارها با تعادل و میانهروی حرکت کنید و با دقت عمل نمایید. از عجله بپرهیزید. دوستان دلسوز و وفادار را حفظ کنید، زیرا همان دوستان در روزهای فقر و نیاز به یاری شما خواهند آمد. برای پیروزی در کارها از افراد باتجربه مشورت بگیرید و از غرور و خودبینی دوری کنید، چون عاقبت خوشی برای شما نخواهد داشت.
