غزل شماره 448 دیوان حافظ : ای که در کوی خرابات مقامی داری
غزل شماره 447 دیوان حافظ / ای که در کوی خرابات مقامی داری جم وقت خودی ار دست به جامی داری ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 448 دیوان حافظ :ای که در کوی خرابات مقامی داری
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 448 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 448 دیوان حافظ در فال حافظ شما
ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری
ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز
فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
بوی جان از لب خندان قدح میشنوم
بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری
چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود
میکنم شکر که بر جور دوامی داری
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری
معنی و تفسیر غزل شماره 448 دیوان حافظ در فال حافظ شما
شخصیت خاص و خوبی دارید که باعث شده میان اطرافیان و آشنایان بسیار محبوب و دوستداشتنی باشید و همه منتظر حضور شما باشند. شانس و اقبال به شما روی آورده و روزهای خوبی را میگذرانید. به خاطر این ایام شادی از خداوند شاکر باشید که غم و اندوه جای خود را به خوشی و مهر داده است. شهرت شما فراگیر خواهد شد؛ به یاد خدا باشید و نماز شب را فراموش نکنید تا به بیراهه کشیده نشوید.
