غزل شماره 472 دیوان حافظ : احمد الله علی معدله السلطان

غزل شماره 471 دیوان حافظ / احمد الله علی معدله السلطان احمد شیخ اویس حسن ایلخانی خان بن خان و شهنشاه شهنشاه نژاد آن که می‌زیبد اگر جان جهانش خوانی

تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 472 دیوان حافظ :احمد الله علی معدله السلطان

در ادامه، متن کامل «غزل شماره 472 دیوان حافظ» را می‌خوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه می‌شویم.

متن شعر و غزل شماره 472 دیوان حافظ در فال حافظ شما

احمد الله علی معدله السلطان
احمد شیخ اویس حسن ایلخانی
خان بن خان و شهنشاه شهنشاه نژاد
آن که می‌زیبد اگر جان جهانش خوانی
دیده نادیده به اقبال تو ایمان آورد
مرحبا ای به چنین لطف خدا ارزانی
جلوه بخت تو دل می‌برد از شاه و گدا
چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی
برشکن کاکل ترکانه که در طالع توست
بخشش و کوشش خاقانی و چنگزخانی
گر چه دوریم به یاد تو قدح می‌گیریم
بعد منزل نبود در سفر روحانی
سر عاشق که نه خاک در معشوق بود
کی خلاصش بود از محنت سرگردانی
ای نسیم سحری خاک در یار بیار
که کند حافظ از او دیده دل نورانی

معنی و تفسیر غزل شماره 472 دیوان حافظ در فال حافظ شما

تصمیمی راسخ و محکم در وجودتان است. شانس به سمت شما چرخیده و معجزه‌ای در راه است که همگان را به شگفتی وا می‌دارد. برای پیروزی در کارها از تمام توان و کوشش خود بهره بگیرید. به‌زودی سفر زیارتی شما به کربلا آغاز خواهد شد و در طول این سفر آرامشی عمیق به دل و جانتان راه می‌یابد و رویدادهای معنوی خوبی برایتان اتفاق می‌افتد که چشم و دل شما را روشن می‌کند.

نظرات