غزل شماره 13 دیوان حافظ : میدمد صبح و کله بست سحاب
غزل شماره 13 دیوان حافظ /میدمد صبح و کله بست سحاب الصبوح الصبوح یا اصحاب میچکد ژاله بر رخ لاله المدام المدام یا احباب میوزد از چمن نسیم بهشت هان بنوشید دم به دم می ناب
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 13 دیوان حافظ :میدمد صبح و کله بست سحاب
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 13 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 13 دیوان حافظ در فال حافظ شما
میدمد صبح و کله بست سحاب
الصبوح الصبوح یا اصحاب
میچکد ژاله بر رخ لاله
المدام المدام یا احباب
میوزد از چمن نسیم بهشت
هان بنوشید دم به دم می ناب
تخت زمرد زده است گل به چمن
راح چون لعل آتشین دریاب
در میخانه بستهاند دگر
افتتح یا مفتح الابواب
لب و دندانت را حقوق نمک
هست بر جان و سینههای کباب
این چنین موسمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب
بر رخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش باده ناب
معنی و تفسیر غزل شماره 13 دیوان حافظ در فال حافظ شما
صبور باشید؛ عجله در کارها به نفع شما نیست. برای رسیدن به مراد دلتان، موانع زیادی بر سر راهتان قرار دارد که با تلاش و کوشش آنها را یکی یکی پشت سر خواهید گذاشت. نگران نباشید؛ سرانجام سختیها به پایان میرسند. پایمال کردن حق دیگران ممکن است گرهای در کارتان ایجاد کند؛ سعی کنید حق کسی را پایمال نکنید. غم روزها را به دل نگذارید و شاد باشید؛ گذشت زمان همه چیز را درست میکند. مشکلات حل خواهند شد و شما به مقصودتان خواهید رسید.