غزل شماره 184 دیوان حافظ : دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

بهترین و کامل ترین تعبیر و تفسیر برای غزل شماره 184 دیوان حافظ – دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت با من راه نشین باده مستانه زدند

تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 184 دیوان حافظ :دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

در ادامه، متن کامل «غزل شماره 184 دیوان حافظ» را می‌خوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه می‌شویم.

متن شعر و غزل شماره 184 دیوان حافظ در فال حافظ شما

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند
آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند
شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند
آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب
تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

معنی و تفسیر غزل شماره 184 دیوان حافظ در فال حافظ شما

مژده باد بر شما که فال خوشی در راه دارید. مشکلات فراوانی که تا به حال با آنها روبه‌رو بوده‌اید، به زودی رفع می‌شود و همای سعادت بر بام خانه‌تان خواهد نشست. دوران غم، انتظار و بیقراری پایان می‌گیرد و درهای نعمت و رحمت به روی شما گشوده می‌شود. در ایام خوشی از فرصت‌های طلایی به بهترین نحو استفاده کنید. از دیگران، به ویژه خانواده، دلجویی کنید و کمک‌های مادی و معنوی را از آنان دریغ نورزید. کینه و کدورت‌ها را کنار بگذارید و با دیگران به سوی صلح و آشتی گام بردارید.

نظرات