تفسیر غزل 348 حافظ: دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

غزل شماره 348 حافظ :دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 348 یا همان شعر "دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 348 حافظ را در این بخش از فال حافظ نمناک خواهید خواند.

متن شعر و غزل دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

****

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی

کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

****

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

****

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه

تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

****

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست

عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

****

جرعه جام بر این تخت روان افشانم

غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

****

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا

من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

معنی و تفسیر غزل شماره 348 حافظ در فال شما

ای صاحب فال در زندگی ات سختی و ناگواری های بسیاری را پشت سر گذاشته‌ای و در عبور از این سختی ها، نهایت صبر و تحمل را به خرج داده‌ای ولی حالا به این تفکر رسیده ای که صبرت تمام شده است.

ناراحتی ات طبیعی است اما فراموش نکن که حسرت خوردن برای آنچه گذشته است و دیگر نمیتوان کاری برای کرد، برایت فایده ای ندارد پس واقع بین باش و فراموش نکن که راه چاره کار تو چیز دیگری است.

چنانچه امروز گرفتار سختی و مشکلات شده‌ای، قوی باش و صبر و تحمل ستودنی همیشگی ات را از دست نده و فراموش نکن که سختی‌های روزگار همچون باد گذراست.

دست از تکیه بر لذت های مادی و دنیوی بردار و این را همیشه در ذهن داشته باش که با توکل به خداوند می‌توانی آینده ای بهتر برای خودت بسازی.

کار امروز را به فردا موکول نکن با تکیه بر همت عالی و والایت همین امروز قدمی بردار.