تاریخچه روز جهانی بالن + اجزای اصلی بالون ها

5 ژوئن، روز جهانی بالن هوای گرم

بالن هوای گرم قدیمی ترین تکنولوژی پرواز است که از آن برای حمل انسان ها استفاده می شد و اولین پرواز این بالن ها در سال 1783 اتفاق افتاد. این بالن حاوی یک محفظه است که افراد داخل آن قرار می گیرند و هوای گرم در قسمت بالای آن باعث حرکت کردن بالن می شود.

هوای گرم داخل بالن چگالی کمتری نسبت به هوای سرد بیرون دارد و باعث بالا رفتن بالن می شود. روز جهانی بالون جشنی است که هر سال برگزار می شود. علت آن هم راحت تر بودن حمل انسان ها و سرعت بالای حرکتشان در هوا است. چنانچه در نمناک میخوانید شاید بالون ها گزینه ایده آلی برای افرادی که از ارتفاع و پرواز می ترسند، نباشد اما صاحبان و کمپانی های تولید بالون، خدمات خاصی را در اختیار مردم قرار می دهند و باعث جذب افراد بیشتری به آن می شوند.

اولین بالن ها در سال 1783 اختراع شدند اما بالن هایی که امروز می شناسیم، در سال 1950 ساخته شده اند و حدود ده سال روی آن ها آزمایش انجام شد تا این که در نهایت در بیست و دوم اکتبر سال 1960 به طور رسمی معرفی شدند.

" پاول ادوارد یوست " یکی از مخترعان بود که در اختراع بالن ها نقش بسیار مهمی داشت و در سن 60 سالگی خودش سوار بالن جدید شد و این بالون توانست به مدت یک ساعت در هوا بماند که انرژی خود را از هوای گرم مشعل بالای بالن می گرفت. این روز ها بالون ها برای اهداف مختلفی استفاده می شوند و یک وسیله سرگرم کننده محسوب می گردند.

معرفی اجزای بالن هوای گرم

بالون ها از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند که این سه قسمت شامل موارد زیر است : 

کیسه یا محفظه

این کیسه معمولاً رنگارنگ است و بالون را با وجود آن می شناسند. از نایلون تولید شده که در برابر گرما مقاوم است. پلاستیکی هم در قسمت داخلی این کیسه به کار رفته است که باعث گرم نگهداشتن این محفظه می شود. 

سبد

این سبد از چوب درست شده که به صورت قائم و عمود بافته شده است. یک لایه اورتان در قسمت بیرونی این سبد پوشانده شده است که طول عمر آن را افزایش می دهد و باعث انعطاف پذیری بهتر آن می شود. این سبد قسمتی است که می توان هر چیزی را داخل آن قرار داد و خود انسان ها هم روی آن سوار می شوند.

مشعل

مشعل در قسمت بالای سبد قرار گرفته است و از پایین یک دریچه دارد که با آن کنترل می شود. گازی که داخل بالن استفاده می شود، هوا است. این هوا از طریق مشعل گرم شده و چگالی هوا را کاهش می دهد. اختلاف چگالی هوای داخل بالون با بیرون بالون باعث پرواز آن می شود و هر چقدر که هوای داخل بالن خنک تر شود، از ارتفاع آن کاسته خواهد شد.

بخش های دیگر؛

کابل

کابل ها باعث اتصال سبد به کیسه می شوند و وزن سبد را روی کیسه بالای بالن پخش می کنند. پارچه ضد آب یا عایق این بخش باعث می شود که باد از شعله مشعل دور شود. بنابراین شعله به طور مستقیم محل مورد نظر را گرم می کند و شکل بالن حفظ می شود.

چتر نجات

چتر نجات در صورت خالی شدن باد بالن استفاده می شود و یک کابل دارد که با هل دادن آن می توان از آن استفاده کرد.

طناب

در قسمت بالای بالن یک خط قله قرار گرفته است که باعث تعادل بالن می شود.

Drop line

این قسمت قبل از اینکه بالن فرود بیاید، آزاد می شود بنابراین از طریق آن می توان بالن را به محل مورد نظر برای فرود آمدن هدایت کرد.