تفسیر غزل شماره 240 حافظ : ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید

فال حافظ نمناک و غزل شماره 240 حافظ :ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 240 یا همان شعر "ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 240 حافظ را در این بخش از فال حافظ نمناک خواهید خواند.

متن شعر و غزل ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید

ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید

وجه می می‌خواهم و مطرب که می‌گوید رسید

****

شاهدان در جلوه و من شرمسار کیسه‌ام

بار عشق و مفلسی صعب است می‌باید کشید

****

قحط جود است آبروی خود نمی‌باید فروخت

باده و گل از بهای خرقه می‌باید خرید

****

گوییا خواهد گشود از دولتم کاری که دوش

من همی‌کردم دعا و صبح صادق می‌دمید

****

با لبی و صد هزاران خنده آمد گل به باغ

از کریمی گوییا در گوشه‌ای بویی شنید

****

دامنی گر چاک شد در عالم رندی چه باک

جامه‌ای در نیک نامی نیز می‌باید درید

****

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت

وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید

****

عدل سلطان گر نپرسد حال مظلومان عشق

گوشه گیران را ز آسایش طمع باید برید

****

تیر عاشق کش ندانم بر دل حافظ که زد

این قدر دانم که از شعر ترش خون می‌چکید

معنی و تفسیر غزل شماره 240 حافظ در فال شما

مدتی است که از لحاظ مالی دچار مشکلات و بی‌پولی هستی و این مسئله دلیل نگرانی تو شده است تا مبادا توانایی ضعیف مالی ات مانع از آن شود که به آنچه که دوست داری نرسی.

حافظ در این غزل خود و فال، به تو مژده می‌دهد که روزهای خوش در راه است و صبح روشن بالاخره طلوع می‌کند و تمام این سختی و مشکلات تمام می‌شود.

پس هرگز غرور و آبروی خود را به خاطر مسائل کوچک و بی ارزش، خدشه دار نکن. این را فراموش نکن که هر آنچه باعث حفظ آبروی تو می‌شود این است که به هرچه داری قناعت کنی و بلند پروازی را کنار بگذاری.

در راه دوستی هایت قوی، یکرنگ و با صداقت بمان و در همه حال تلاش کن عدالت را رعایت کنی و همه دوستان را با یک چشم نگاه کنی.

در آخر این را فراموش نکن که تا زمانیکه خداوند بخشنده و مهربان را داری، دلواپسی معنایی ندارد.