درباره لاگوفتالموس، بیماری خواب با چشم باز

آشنایی با لاگوفتالموس، یا خواب با چشم باز

یکی از ویژگی های مشخص خواب بستن چشم ها است اما شاید تعجب آور باشد که بدانیم برخی از افراد با چشمان نیمه باز یا کامل باز می خوابند. این وضعیت که لاگوفتالموس شبانه شناخته می شود، نسبتاً شایع است. مطالعات نشان می دهد که از هر 20 نفر 1 نفر هنگام خواب چشمان خود را نمی بندند.

از آنجا که لاگوفتالموس شبانه می تواند بر کیفیت خواب و سلامت چشم تأثیر بگذارد، دانستن علائم این بیماری و نحوه درمان آن اهمیت زیادی دارد. در ادامه این بخش از بهداشت و سلامت نمناک با علائم لاگوفتالموس شبانه و نحوه درمان آن آشنا شوید.

چرا هنگام خواب چشمان خود را می بندیم؟

پلک های ما نقش مهمی در داشتن یک خواب راحت دارند. پلک ها به عنوان یک سد محافظ عمل و چشم ها را از آلودگی و خشکی محافظت می کنند. بستن چشمان مانع ورود نور می شود که برای تنظیم ساعت داخلی بدن بسیار مهم است.

سلولهای خاص در شبکیه، نور را پردازش و اطلاعات را به هیپوتالاموس ارسال می کنند و این نشان می دهد که زمان بیدار شدن فرا رسیده است. وقتی تاریکی را تجربه می کنیم، ملاتونین تولید می شود و به بدن می گوید زمان خواب است.

علل؛ چه چیزی باعث می شود با چشمان باز بخوابید؟

لاگوفتالموس شبانه می تواند دلایل زیادی، از جمله پلک معیوب، اختلالات عصب صورت و تغییرات ساختاری در صورت داشته باشد. شرایط متعدد می تواند افراد را مستعد این مسائل کند:

جلو آمدگی تخم چشم (برجستگی چشم)

وقتی تخم چشم بیرون می زند، سطح بیشتری را برای پوشاندن پلک ها ایجاد می کند. علل احتمالی برجستگی چشم عبارتند از:اختلالات تیروئید مانند بیماری گریوز، شرایط مادرزادی که بر آناتومی صورت اثر می گذارد، عفونت یا تومور.

پلک های کوتاه یا ضعیف

شرایط متعددی می تواند پلک ها را کوتاه کرده یا تونوس ماهیچه های آنها را کاهش دهد و در نتیجه از بسته شدن کامل پلک ها جلوگیری کند. روشهای پزشکی مانند جراحی سفت کردن پلک، تزریق بوتاکس و برداشتن چربی در اطراف چشم می تواند ارتفاع و تونوس پلک را به خطر بیندازد.

اسکار

ضربه فیزیکی، سوختگی شیمیایی و بیماریهای خاص مانند پمفیگوس چشمی و سندرم استیونز جانسون، می تواند پلک را زخم کرده و عملکرد آنها را محدود کند.

مشکلات عصبی

طیف وسیعی از مشکلات که بر اعصاب صورت تأثیر می گذارد، می تواند مانع عملکرد صحیح پلک ها شود. این مشکلات شامل فلج بل، بیماری لایم و جراحات است.

ایدیوپاتیک

وقتی هیچ علت شناخته شده ای برای لاگوفتالموس شبانه وجود ندارد، به عنوان ایدیوپاتیک طبقه بندی می شود. در برخی شرایط، چشم های فرد می تواند در حالت خواب باز باشد بدون این که به معنای لاگوفتالموس شبانه باشد به عنوان مثال، افرادی که در خواب مکرر راه می روند چشمان خود را در طول راه رفتن باز می کنند با این حال، راه رفتن در خواب یک موضوع جداگانه از لاگوفتالموس شبانه در نظر گرفته می شود.

داروهای آرام بخش

مصرف بیش از حد الکل و داروهای آرامبخش، از جمله برخی از قرص های خواب آور، گاهی اوقات باعث ایجاد لاگوفتالموس شبانه می شود.

علائم؛ نشانه های خوابیدن با چشمان باز

همه افراد مبتلا به لاگوفتالموس متوجه علائم نمی شوند. علائمی که فرد تجربه می کند بستگی به شدت بیماری و سن دارد. از آنجایی که روانکاری چشمی باعث کاهش اثر خشک شدن لاگوفتالموس شبانه می شود، افراد مسن بیشتر به دلیل کاهش کیفیت و میزان تولید اشک در معرض علائم هستند.

علائم لاگوفتالموس شبانه معمولاً بدترین علائم صبح است و در طول روز بهبود می یابد. علائم احتمالی عبارتند از:

• خشکی چشم
• چشم های دردناک
• احساس تحریک
• چشمان خیس
• تاری دید
• چشم های قرمز

عوارض خواب با چشمان باز

با گذشت زمان، لاگوفتالموس شبانه ممکن است به قرنیه بر اثر خشکی مداوم که به آن بیماری کراتیت می گویند آسیب برساند و خطر زخم قرنیه، سوراخ شدن و از دست دادن بینایی را افزایش دهد.

مطالعات نشان داده افرادی که لگوفتالموس شبانه را تجربه می کنند، کیفیت خواب پایینی دارند. برخی تحقیقات نشان می دهد ورود نور از طریق پلک های باز باعث می شود افراد خوابیده از تحریک بینایی بیدار شوند.

تشخیص لاگوفتالموس

اگر پزشک به لاگوفتالموس شبانه مشکوک باشد، معمولاً با بررسی چشم ها از راه دور روند تشخیص را آغاز می کند. آنها همچنین علائم، شرایط مستعد کننده و سابقه خانوادگی را با فردی که علائم را تجربه می کند به طور کامل مورد بحث قرار می دهند.

بر اساس مشاوره اولیه، پزشک ممکن است معاینه با اسلیت لمپ را توصیه کند. در این روش از میکروسکوپ کم توان برای بررسی ساختارهای چشم استفاده می شود همچنین ممکن است پزشک از شخصی که علائم دارد بخواهد پلک بزند و از دستان برای حرکت پلک ها و بررسی علائم اختلال عصبی استفاده کند.

درمان خوابیدن با چشمان باز

درمان لاگوفتالموس شبانه بسته به علت و شدت علائم متفاوت است و در صورت امکان، اصلاح هرگونه بیماری زمینه ای که به این مشکل کمک کند، اهمیت دارد. به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به آسیب عصبی ممکن است به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند، یا کسی که اختلال تیروئید دارد به پزشک غدد نیاز داشته باشد.

اولین هدف از درمان لاگوفتالموس شب، بهبود خشکی چشم و جلوگیری از کراتیت است. به افرادی که علائم را تجربه می کنند ممکن است قطره چشمی داده شود تا در ساعات بیداری روغن و پمادی برای خواب استفاده کنند.

در موارد شدیدتر، پزشکان ممکن است استفاده از نوار مخصوص برای بسته نگه داشتن چشم ها در شب یا وسیله ای شبیه عینک محافظتی که در هنگام خواب رطوبت را تامین می کند، توصیه کنند.

در صورت تشخیص لاگوفتالموس شبانه، ممکن است برای خنثی سازی اثرات آن، تنظیماتی را در محیط خواب خود انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که اتاق تاریک است تا نور وارد چشم نشده و موجب بیداری نشود. استفاده از دستگاه مرطوب کننده یا دور کردن بستر از جریان هوای خشک نیز می تواند خشکی چشم را کاهش دهد.

افرادی که شب ها دچار لاگوفتالموس می شوند باید مصرف داروهای آرامبخش را محدود کنند همچنین تمیز نگه داشتن چشم ها عاری از هرگونه آلودگی بسیار مهم است زیرا روغن کاری خطر عفونت را افزایش می دهد. افرادی که دچار لاگوفتالموس شبانه هستند می توانند تمرین پلک زدن را در ساعات بیداری برای اطمینان از رطوبت کافی چشم ها انجام دهند.

برخی افراد ممکن است برای درمان لاگوفتالموس شبانه نیاز به مداخله جراحی داشته باشند. تکنیک های جراحی مناسب عبارتند از پیوند پوست، دوختن پلک ها به یکدیگر یا کاشتن وزنه های طلایی کوچک در پلک ها. اگرچه ممکن است این رویکردها شدید به نظر برسند، اما به طور کلی قابل تحمل و موثر هستند.

زمان مراجعه به پزشک

تشخیص لاگوفتالموس شبانه می تواند به تنهایی دشوار باشد حتی اگر شخص دیگری هنگام خواب شما را مشاهده کند، ممکن است دهانه پلک ها در مژه ها محو شده و بدون تشخیص باقی بماند.

اگر علائم دارید، به ویژه خشکی چشم که صبح ها بدتر است، مراجعه به پزشک برای آزمایش های تخصصی مفید است. در صورت عدم درمان، لاگوفتالموس شبانه می تواند بر سلامت چشم تأثیر منفی بگذارد و خواب را به خطر بیاندازد. تشخیص صحیح و برنامه درمانی مناسب به بهبود کمک می کند.