اصول مهم تربیت فرزند دختر

اگر فرزند دختر دارید حتما بخوانید

زمانی که سخن از تربیت دختران به میان می آید باید به فطرت آنان توجه کرد و این هدیه لطیف الهی را متناسب با نیازهایش تربیت نمود. دختران، همسران و مادران آینده خواهند بود، خداوند در فطرت آنها شرایط و روحیات لازم مادری و همسری را قرار داده است. در پرورش و تربیت دختران باید این اصل مورد توجه قرار گیرد که آنها را برای چه نوع زندگی و داشتن چه تحلیل و دیدگاهی از حیات آماده می کنیم. فرزند، گل و میوه خانواده، مادر باغبان و پدر سنگربان این باغ است. باغبان باید به گل های خود به موقع و خوب رسیدگی کند. به موقع گل ها در معرض نور قرار دهد، به آن ها آب بدهد و با محبت به جا، او را به خوبی پرورش دهد.

پدر هم که سنگربان این باغ است باید به بهترین نحو ممکن و با نیکوترین ابزارآلات (آوردن رزق و روزی حلال به خانه، سخنان نیکو و محبت آمیز و. . . ) از باغ خود محافظت کند. با همین طرز نگرش، پدر و مادر می توانند از سخت گیری های بی جا نسبت به دخترشان پرهیز کنند.

پدر و مادر، اولین انسان هایی هستند که با دختر ارتباط برقرار می کنند. مایه هر ارتباطی هم کلمات و واژه ها هستند و به دلیل این که دختران افرادی عاطفی هستند هر یک از این کلمات و واژه ها برای آنها بار عاطفی دارد.

بیشترما از نسلی هستیم که در آن همیشه سکوت کردن، صبوری و دم نزدن و شکایت نکردن یک ارزش زنانه تلقی می شده و از کودکی یادمان داده اند که دختر خوب کسی است که غر نمی زند، مخالفت نمی کند و همیشه با همه چیز کنار می آید.

اما واقعیت این است که این ابراز نکردن احساسات و عقاید یکی از مهم ترین دلایل افسردگی، پایین بودن عزت نفس و اعتماد به نفس است.نین تربیتی که این روزها هم کم و بیش آن را می بینیم منجر به بروز ناگهانی خشم و انفجار احساسات منفی می شود. احساسات بیان نشده بالاخره یک روز فوران می کنند و به خود فرد و اطرافیان او آسیب می زنند. اگر می خواهید دخترتان قربانی این تربیت ناصحیح نباشد، سعی کنید با به کار بستن روش های زیر به او در ابراز احساساتش کمک کنید تا شخصیتی سالم تر داشته باشد.

مهم ترین اصول تربیت دختران

1- به دخترتان طریقه درست ابراز احساساتش را یاد بدهید. اگر با کلمات بدی احساساتش را بیان می کند، به او کلمات و جملات جایگزین را آموزش دهید و خودتان هم در بیان احساساتتان از جملات مشابهی استفاده کنید. این جملات باید صریح، محترمانه و منطقی باشند.

با دخترتان حرف بزنید و درباره موضوعات مختلف از او نظرخواهی کنید

2- وقتی درموقعیت ترس، اضطراب یا فشار عصبی قرار می گیرد، از او بخواهید درباره موضوع صحبت کرده و بگوید که چه احساسی دارد و به چه فکر می کند.

3- از دخترتان نظرخواهی کنید. بگذارید بداند نظرش برای دیگران اهمیت دارد و ممکن است در تصمیم گیری شما مؤثر باشد.

4- انواع احساسات را به تفکیک ویژگی هایش به فرزندتان بیاموزید. خیلی از بچه ها (و حتی بزرگسالان) فرق بین خشم، تنفر، عصبانیت، ترس، اضطراب، غم، آزردگی و... را نمی دانند. به تعریف مشخصی از این احساسات برسید و راه ابراز و برطرف کردن این احساسات را به فرزندتان آموزش دهید. مثلاً بگویید وقتی آزرده است، ممکن است دست به چه کارهای اشتباهی بزند و چطور باید از این کار پیشگیری کند. یا وقتی از چیزی ترسیده چطور باید ترسش را با دیگران در میان بگذارد.

5- به او بگویید احساساتش ارزشمند است، به شرطی که باعث صدمه زدن به کسی نشود. به هیچ عنوان جلوی ابراز احساسات را نگیرد. اگر نیاز به گریه دارد، بگذارید گریه کند. اگر نیاز به درددل دارد، پای حرف های او بنشینید.

6- از احساسات خود با فرزندتان صحبت کنید. حتی می توانید هر دو دفترچه هایی برای بیان احساساتتان بخرید و روزانه آنها را یادداشت کنید.

7- همدلی کردن و شنیدن از احساسات دیگران را به او یاد بدهید.

8- به نیازهای فرزندتان توجه نشان دهید و طوری وانمود نکنید که نمی دانید او چه می خواهد یا چه احساسی دارد. اگر برآورده کردن نیاز و خواسته او فعلاً برایتان مقدور نیست، این را به او بگویید تا دست کم بداند که از درک او غافل نشده اید.