شعر با حرف الف برای مشاعره از مولانا، شهریار، حافظ و ...
شعر با حرف الف از شاعران معروف برای مشاعره
شعر با حرف الف از شاعران معروفی همچون مولانا و شهریار، برای شمایی که علاقه مند به مشاعره هستید حتما کاربردی خواهد بود.
اگر مایل به حفظ شعر هستید و دوست دارید شعر ساده برای مشاعره یاد بگیرید، با سری شعر با حروف الفبا که در بخش فرهنگ و هنر نمناک خواهیم داشت، همراه باشید.
راهنمای جستجوی شعر مشاعره بر اساس حروف الفبا
الف | آ | ب | پ | ت | ث | ج | چ | ح | خ | د |
ذ | ر | ز | ژ | س | ش | ص | ض | ط | ظ | ع |
غ | ف | ق | ک | گ | ل | م | ن | و | ه | ی |
شعر با الف از حافظ
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای برده اختیارم تو اختیار مایی
من شاخ زعفرانم تو لاله زار مایی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای صبا با ساکنانِ شهرِ یزد از ما بگو
کای سر حق ناشناسان گوی چوگان شما
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای نسیم سحر آرامگَهِ یار کجاست؟
منزلِ آن مَهِ عاشقکُشِ عیار کجاست؟
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اگر چه باده فرح بخش و باد گُلبیز است
به بانگِ چنگ مخور می که محتسب تیز است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایهای بر آفتاب انداختی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی
ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو
آن که پامالِ جفا کرد چو خاکِ راهم
خاک میبوسم و عُذرِ قَدَمَش میخواهم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف الف از شهریار
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بیوفا حالا که من افتادهام از پا چرا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند
در شگفتم من نمیپاشد ز هم دنیا چرا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت
وی جام بلورین که خورد باده نابت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
از کوری چشم فلک امشب قمر اینجاست
آری قمر امشب به خدا تا سحر اینجاست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای کاش سحر ناید و خورشید نزاید
کامشب قمر این جا قمر این جا قمر اینجاست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اشکش چکید و دیگرش آن آبرو نبود
از آب رفته هیچ نشانی به جو نبود
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اگر که شبرو عشقی چراغ ماهت بس
ستاره چشم و چراغ شب سیاهت بس
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اگر چه رند و خراب و گدای خانه به دوشم
گدائی در عشقت به سلطنت نفروشم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای پریچهره که آهنگ کلیسا داری
سینه مریم و سیمای مسیحا داری
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با الف از مولانا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای یار ما دلدار ما ای عالم اسرار ما
ای یوسف دیدار ما ای رونق بازار ما
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای خواجه نمیبینی این روز قیامت را
این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای بگفته در دلم اسرارها
وی برای بنده پخته کارها
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آن دل که شد او قابل انوار خدا
پر باشد جان او ز اسرار خدا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اول به هزار لطف بنواخت مرا
آخر به هزار غصه بگداخت مرا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
امشب ز برای دل اصحاب مخسب
گوش شب را بگیر و برتاب مخسب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای که جانها خاک پایت صورت اندیش آمدی
دست بر در نه درآ در خانه خویش آمدی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اهرمن صورت گل دید و سرش سجده نکرد
چوب رد بر سرش آمد که برو اهرمنی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
از بر سیمین تو کارم زر است
ای بلای سیم و زر شاد آمدی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف الف از سعدی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آب حیات من است خاک سر کوی دوست
گر دو جهان خرمیست ما و غم روی دوست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اول دفتر به نام ایزد دانا
صانع پروردگار حی توانا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
از همگان بینیاز و بر همه مشفق
از همه عالم نهان و بر همه پیدا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب
هزار مؤمن مخلص درافکنی به عقاب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اسیر بند بلا را چه جای سرزنش است
گرت معاونتی دست میدهد دریاب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آن ماه دو هفته در نقاب است
یا حوری دست در خضاب است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای داروی دلپذیر دردم
اقرار به بندگیت کردم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای تشنه به خیره چند پویی
کاین ره که تو میروی سراب است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آنچه سرپنجهٔ سیمین تو با سعدی کرد
با کبوتر نکند پنجه که با شاهین است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای نسیم صبح اگر باز اتفاقی افتدت
آفرین گویی بر آن حضرت که ما را بار نیست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف الف از خیام
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
امروز تو را دسترس فردا نیست
واندیشهٔ فردات به جز سودا نیست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای چرخ فلک خرابی از کینهٔ توست
بیدادگری شیوهٔ دیرینهٔ توست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای خاک اگر سینه تو بشکافند
بس گوهر قیمتی که در سینهٔ توست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد
وز دست اجل بسی جگرها خون شد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آن لعل در آبگینهٔ ساده بیار
وآن محرم و مونس هر آزاده بیار
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نهای غمان بیهوده مخور
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
از جملهٔ رفتگان این راه دراز
باز آمده کیست تا به ما گوید راز
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم
وین یک دمِ عمر را غنیمت شمریم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن
فردا که نیامدهست فریاد مکن
نظامی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای جهان دیده بود خویش از تو
هیچ بودی نبوده پیش از تو
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
اول و آخر بوجود و صفات
هست کن و نیست کن کاینات
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای شرف گوهر آدم به تو
روشنی دیده عالم به تو
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای که از امروز نهای شرمسار
آخر از آن روز یکی شرم دار
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای به نسیمی علم افراخته
پیش غباری علم انداخته
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
آنکه درین ظلم نظر داشتست
ستر من و عدل تو برداشتست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای تن تو پاکتر از جان پاک
روح تو پرورده روحی فداک
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
او ز علم فتح نمایندهتر
وز قلم اقلیم گشایندهتر
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
ای همه هستی زتو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_